W styczniu 2023 Fundacja GrowSpace opublikowała raport na temat prób samobójczych i samobójstw wśród dzieci i młodzieży. Liczby przerażają. W 2022 odnotowano 2031 prób samobójczych dzieci i młodzieży. Jest to wzrost o 150 procent. Najmłodsze dziecko miało 7 lat!
Raport Fundacji GrowSpace jasno wskazuje, że problem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży jest ogromy, o czym świadczą liczby prób samobójczych i samobójstw. W 2022 roku odebrało sobie życie 150 poniżej 18 roku życia, a samych prób samobójczych było 2031.
Tym tragediom można zapobiec
Odczytując statystyki dotyczące samobójstw dzieci i młodzieży od razu rodzą się pytanie dlaczego do tego doszło? Kto zawinił? Kto w porę nie zauważył problemu dziecka? Jak ogromne musiało być cierpienie, co popchnęło młodego człowiek do tak ostatecznego czynu?
Według raportu, komendy policji jako najczęstsze przyczyny typowały problemy rodzinne, mobbing w środowisku szkolnym oraz zaburzenia psychiczne. Jednak każda z tych liczb to osobna tragedia. Dziecka i rodziny.
Z roku na rok, szczególnie po pandemii, obserwowany jest wzrost problemów zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Obecnie istnieje ogromna potrzeba rozwoju wsparcia psychologicznego dla dzieci i młodzieży a także profilaktyki chorób i zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.
Psychoedukacja jako wsparcie dzieci, młodzieży i ich opiekunów
Psychoedukacja dzieci i młodzieży oraz ich rodziców, nauczycieli, opiekunów powinna odbywać się stale, w szkole, domu, w ośrodkach zdrowia. Dzieci, młodzież powinni wiedzieć, gdzie mogą zadzwonić lub gdzie mogą się zgłosić, aby porozmawiać ze specjalistą o swoich trudnościach czy problemach.
Jednocześnie przez profilaktykę możemy rozumieć psychoedukację z zakresu np. emocji ich rozumienia, nazywania i przeżywania i rozwiązywania problemów.
Depresja i samobójstwa dzieci i młodzieży
Depresja jest chorobą podczas której bardzo często pojawiają się myśli i tendencje samobójcze, samookaleczenia. Objawy samobójcze w depresji obejmują pewne continuum- od myśli samobójczych, poprzez tendencje samobójcze aż do aktu samobójczego. Myśli samobójcze odnoszą się do chęci pozbawienia siebie życia, rozmyślania o śmierci w sytuacji specyficznego zawężenia świadomości – braku innych sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych lub obecności depresyjnego stylu myślenia. Ich obecność nie determinuje aktu samobójczego, ale wymaga zdecydowanie pomocy psychoterapeutycznej.
Próby samobójcze, choć potencjalnie zagrażają życiu i zawsze należy traktować je poważnie, najczęściej nie kończą się śmiercią. Są one swoistym „wołaniem o pomoc” i wynikają z chęci zwrócenia uwagi otoczenia na niemożność radzenia sobie z problemami. Podjęcie próby samobójczej przez jedną osobę w grupie rówieśniczej zwiększa prawdopodobieństwo jej realizacji u innych osób. Czynnikami ryzyka samobójstwa u nastolatków, poza obecnością objawów depresyjnych, jest bycie ofiarą przemocy fizycznej i psychicznej w rodzinie i grupie rówieśniczej, poczucie odrzucenia, niepowodzenia szkolne i brak wsparcia emocjonalnego w domu i szkole. Współwystępowanie trudności psychologicznych i chorób somatycznych u nastolatków zwiększa ryzyko samobójstwa.
Co robić, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo samobójstwa?
– reagować na zgłaszane skargi psychiczne (lęk, poczucie beznadziejności i bezradności, obniżony nastrój) i somatyczne;
– nie bagatelizować zgłaszanych myśli i gróźb samobójczych;
– nie obiecywać, że zatrzymamy tę treść w tajemnicy (rodzice muszą być poinformowani oryzyku samobójstwa);
– dawać wsparcie psychiczne;
– opracować plan bezpieczeństwa- wskazywać „koła ratunkowe” – co nastolatek może zrobić w miejsce autoagresji;
– wskazać konieczność kontaktu z systemem opieki zdrowotnej- psychologiem/ psychiatrą dzieci i młodzieży.
Według nas warto przeczytać!
Samobójstwa dzieci i młodzieży – palący problem
W styczniu 2023 Fundacja GrowSpace opublikowała raport na temat prób samobójczych i samobójstw wśród dzieci i młodzieży. Liczby przerażają. W 2022 odnotowano 2031 prób samobójczych dzieci i młodzieży. Jest to wzrost o 150 procent. Najmłodsze dziecko miało 7 lat!
Raport Fundacji GrowSpace jasno wskazuje, że problem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży jest ogromy, o czym świadczą liczby prób samobójczych i samobójstw. W 2022 roku odebrało sobie życie 150 poniżej 18 roku życia, a samych prób samobójczych było 2031.
Tym tragediom można zapobiec
Odczytując statystyki dotyczące samobójstw dzieci i młodzieży od razu rodzą się pytanie dlaczego do tego doszło? Kto zawinił? Kto w porę nie zauważył problemu dziecka? Jak ogromne musiało być cierpienie, co popchnęło młodego człowiek do tak ostatecznego czynu?
Według raportu, komendy policji jako najczęstsze przyczyny typowały problemy rodzinne, mobbing w środowisku szkolnym oraz zaburzenia psychiczne. Jednak każda z tych liczb to osobna tragedia. Dziecka i rodziny.
Z roku na rok, szczególnie po pandemii, obserwowany jest wzrost problemów zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Obecnie istnieje ogromna potrzeba rozwoju wsparcia psychologicznego dla dzieci i młodzieży a także profilaktyki chorób i zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży.
Psychoedukacja jako wsparcie dzieci, młodzieży i ich opiekunów
Psychoedukacja dzieci i młodzieży oraz ich rodziców, nauczycieli, opiekunów powinna odbywać się stale, w szkole, domu, w ośrodkach zdrowia. Dzieci, młodzież powinni wiedzieć, gdzie mogą zadzwonić lub gdzie mogą się zgłosić, aby porozmawiać ze specjalistą o swoich trudnościach czy problemach.
Jednocześnie przez profilaktykę możemy rozumieć psychoedukację z zakresu np. emocji ich rozumienia, nazywania i przeżywania i rozwiązywania problemów.
Depresja i samobójstwa dzieci i młodzieży
Depresja jest chorobą podczas której bardzo często pojawiają się myśli i tendencje samobójcze, samookaleczenia. Objawy samobójcze w depresji obejmują pewne continuum- od myśli samobójczych, poprzez tendencje samobójcze aż do aktu samobójczego. Myśli samobójcze odnoszą się do chęci pozbawienia siebie życia, rozmyślania o śmierci w sytuacji specyficznego zawężenia świadomości – braku innych sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych lub obecności depresyjnego stylu myślenia. Ich obecność nie determinuje aktu samobójczego, ale wymaga zdecydowanie pomocy psychoterapeutycznej.
Próby samobójcze, choć potencjalnie zagrażają życiu i zawsze należy traktować je poważnie, najczęściej nie kończą się śmiercią. Są one swoistym „wołaniem o pomoc” i wynikają z chęci zwrócenia uwagi otoczenia na niemożność radzenia sobie z problemami. Podjęcie próby samobójczej przez jedną osobę w grupie rówieśniczej zwiększa prawdopodobieństwo jej realizacji u innych osób. Czynnikami ryzyka samobójstwa u nastolatków, poza obecnością objawów depresyjnych, jest bycie ofiarą przemocy fizycznej i psychicznej w rodzinie i grupie rówieśniczej, poczucie odrzucenia, niepowodzenia szkolne i brak wsparcia emocjonalnego w domu i szkole. Współwystępowanie trudności psychologicznych i chorób somatycznych u nastolatków zwiększa ryzyko samobójstwa.
Co robić, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo samobójstwa?
– reagować na zgłaszane skargi psychiczne (lęk, poczucie beznadziejności i bezradności, obniżony nastrój) i somatyczne;
– nie bagatelizować zgłaszanych myśli i gróźb samobójczych;
– nie obiecywać, że zatrzymamy tę treść w tajemnicy (rodzice muszą być poinformowani o
ryzyku samobójstwa);
– dawać wsparcie psychiczne;
– opracować plan bezpieczeństwa- wskazywać „koła ratunkowe” – co nastolatek może zrobić w miejsce autoagresji;
– wskazać konieczność kontaktu z systemem opieki zdrowotnej- psychologiem/ psychiatrą
dzieci i młodzieży.
Według nas warto przeczytać!